(pierwszy z lewej śp. Andrzej Tokarczyk)
Życie ludzkie jest niczym kamyczki skomplikowanej układanki, której złożoność dostrzega się w całej pełni po śmierci. W codziennym biegu, zajęci rozmaitymi sprawami mamy nadzieję, że jeszcze jest dużo czasu. Że zdążymy spotkać się z Bliskim!, z Przyjacielem!, czy ze Znajomym!Że porozmawiamy, powiemy sobie o ważnych sprawach…
Nadzieja ta jednak czasem zawodzi. Śmierć bywa niekiedy szybsza od naszych planów. Pozostajemy wtedy ze smutkiem, żalem, niewypowiedzianymi słowami albo i bez słów, bo w obliczu śmierci każde słowo jest zbyt małe. To właśnie stało się wczesnym wtorkowym rankiem 20 kwietnia 2021r. Dotarła do nas bardzo smtna wiadomość. Odszedł od nas Andrzej Tokarczyk (ur. 26 listopada 1956r.w Bracicach) – wiloletni członek Wydziału Gier OZPN Nowy Sącz, wieloletni członek Wydziału Dyscypliny OZPN Nowy Sacz, ostanio nieprzerwalnie pracował w Komisjach Gier i Dyscypliny MZPN Podokręgu Nowy Sącz, były zawodnik LKS Barciczanka, jej wiceprezes i „kiero” kierownik I zespołu seniorów. pracował na PKP Nowy Sącz miał 64 lata. Odznaczony wieloma medalami resortoewymi m/innymi: Złotą Honorową Odznaką PZPN, Złotą Honorową Odznaką Zrzeszenia LZS, Złotą Honorową Odznaką MZPN, Medalem 85-lecia MZPN Kraków, Medalem 90-lecia MZPN Kraków, Srebrnym i Złotym Jabłkiem Sądeckim, Złota Honorową Odznaką OZPN Nowy Sącz, Ambasadorem Futbolu Nowosądeckiego, Medalem 70-lecia LKS Barciczanka. Może i dlatego tak trudne jest napisanie nekrologu czy klepsydry albo epitafium zawierającego informacje inne, niż standardowe dane porządkowe dotyczące daty śmierci oraz daty i miejsca pogrzebu. Jeszcze większym wyzwaniem staje się powiedzenie kilku słów na pogrzebie. Im bliższa relacja – tym trudniej, bo przecież niemożliwym jest, aby wiele lat życia, tak bogatego w wydarzenia, zamknąć w kilku słowach… Gdy brakuje nam słów, a barkuje!, szukamy niemal instynktownie czegoś, co już zostało wypowiedziane w przeszłości – a co jest nam bliskie tak, że moglibyśmy się pod tym podpisać sami. Ciepły, miły Pan!
Andrzeju – jak będziemy bez Ciebie żyć!
Nie wiem!
Nie wiem, czy potrafimy!
Czy potrafią Twoi Najbliżsi!
